KRZYWIK PORZECZKOWIACZEK (Incurvaria capitella) – to groźny szkodnik porzeczek.
Objawy
Tak jak w przypadku wszystkich motyli z rodziny krzywikowate tak też i krzywik porzeczkowiaczek zimuje w postaci gąsienicy w oprzędach umiejscowionych w opadłych liściach lub w spękaniach kory karp porzeczki. Także tutaj szkodnik po wybudzeniu ( mała gąsienica barwy czerwonej z czarną głową ) musi przejść cała drogę po pędzie do szczytowych pąków kwiatowych. Po wydrążeniu kilku pąków kwiatowych ( do 7 pąków – na zewnątrz zasiedlonego pąka wysypują się trocinkowate brązowiejące odchody ) gąsienice ( zwiększają swą długość do 8 mm i następuje zmiana barwy z czerwonej na zieloną ale w dalszym ciągu z czarną głową ) przenoszą się na rozety liściowe gdzie żerują do przepoczwarczenia. W połowie maja możemy się spodziewać wylotu motyla, którego rozpiętość skrzydeł dochodzi maksymalnie do 15 mm a jego barwa 1 pary skrzydeł jest brązowawa z metalicznym połyskiem. Cechą rozpoznawczą szkodnika są 3 jasne plamy na 1 parze skrzydeł. Ostatnim etapem rozwoju szkodnika ( tylko jedno pokolenie w ciągu roku ) jest złożenie jaj przez samicę do zawiązków owocowych i żer wyległych gąsienic wewnątrz owoców. Po krótkim okresie żerowanie mała, bo zaledwie 2 mm czerwona gąsienica krzywika porzeczkowiaczka schodzi do podłoża na zimowanie. Szkody wyrządzane przez żerujące gąsienice to niszczenie pąków a następnie owoców. Przy intensywnym żerowaniu gąsienic na rozetach liściowych w skrajnych przypadkach może dochodzić do zasychania całych pędów.
Rośliny żywicielskie
Wszystkie gatunki porzeczek.
Sposoby zwalczania
Do zwalczania przystępujemy w okresie pękania pąków porzeczek i jest ten termin skorelowany z panującymi temperaturami i niekiedy należy już pierwsze zabiegi wykonać w okresie luty/marzec. Najlepszy czas to okres wielkiej wędrówki gąsienic z leż zimowych po pędach w kierunku pąków kwiatowych.
