Pomidor

Pomidor jest rośliną ciepłolubną o długim okresie wegetacji do 3-4 miesięcy. W Polsce uprawia się je od maja do października. Nasiona kiełkują dopiero w temp. +15° C. Najlepiej udaje się z rozsady przesadzanej do gruntu lub pod osłonę, gdy minie niebezpieczeństwo przymrozków. Pomidor jest wrażliwy na wahania temperatury skutkujące zahamowaniem wzrostu oraz zrzucaniem kwiatów. Pomidor nie ma dużych wymagań glebowych jednak najlepiej udaje się na glebach żyznych, przewiewnych. Na takim podłożu pomidory dojrzewają szybciej a rośliny są zdrowsze. Toleruje lekkie zakwaszenie gleby. Optymalny odczyn podłoża to pH 5,5-7,5.

Wymagania pokarmowe pomidorów są bardzo duże. Stosując nawozy w trakcie okresu wegetacyjnego mamy pewność, że rośliny będą dobrze odżywione. Największe wymagania pokarmowe pomidor ma w lipcu i sierpniu. Do nawożenia uprawy doskonale nada się nawóz ZADBANY OGRÓD do pomidorów i ogórków z mączką bazaltową. Azot jest głównym pierwiastkiem odpowiedzialnym za wzrost rośliny, fosfor odpowiedzialny jest za wzrost korzeni oraz wykształcenie kwiatów co ma dalsze znaczenie przy plonowaniu, natomiast potas reguluje gospodarkę wodną. Pomidory doskonale rosną w pierwszym roku po zastosowaniu obornika lub kompostu. Niedobór wapnia ma wpływ na pobieranie soli mineralnych oraz owocowanie (może wystąpić sucha zgnilizna owoców). Do zbioru nadają się tylko dojrzałe owoce (zielone zawierają trującą solaninę). Zbiory możliwe są do pierwszych przymrozków. Istotne dla prawidłowego wzrostu oraz plonowania są zabiegi takie jak palikowanie i podwiązywanie roślin oraz usuwanie pędów wyrastających z kątów liściowych.

Zaraza ziemniaka - jest szczególnie groźna w chłodne i deszczowe lata. Pierwsze infekcje tej choroby pomidora widoczne są już w czerwcu. Na liściach pomidorów pojawiają się szybko rozrastające się szare plamy. Nerwy liściowe i pędy czernieją i zamierają. Podobne plamy pojawiają się także na owocach. Przy dużej wilgotności na plamach pojawia się biały nalot. Mączniak prawdziwy pomidora - objawy widoczne są w postaci białego naloty, najpierw są to białe plamki na górnej stronie liścia, które szybko zlewają się ze sobą i stopniowo pokrywają cały liść. Choroba pomidorów sukcesywnie przemieszcza się od dołu do góry rośliny. Szara pleśń na pomidorze - grzyb poraża najczęściej resztki okwiatu, szypułki kwiatowe oraz miejsca po oberwanych liściach. Na łodygach pomidorów tworzą się szare, stopniowo powiększające się plamy, pokryte są charakterystycznym białym nalotem. Roślina bardzo często zamiera powyżej porażenia. Związki owoców i same owoce gniją od piętki. Tej chorobie pomidorów sprzyjają długotrwałe opady oraz duże zagęszczenie roślin.

Stonka ziemniaczana - bardzo groźny szkodnik w uprawie pomidora i innych roślin z rodziny psiankowatych. Owady (żółto-czarne paskowane chrząszcze i czerwone larwy z czarnymi plamkami) żerują na liściach, zjadając je i powodując gołożery. Najczęściej atakują rośliny w maju, tuż po posadzeniu rozsady. Mączlik szklarniowy - drobny pluskwiak z dwiema parami skrzydeł, pokryty białym, mączystym nalotem (stąd nazwa). Jego larwy są żółtawozielone. Zarówno larwy, jak i osobniki dorosłe żerują na dolnej stronie liścia, wysysając z rośliny soki. Na blaszkach liściowych pojawiają się żółte plamy. Liście pokrywają się rosą miodową i grzybami sadzakowymi, mogą zamierać i opadać. W przypadku intensywnego występowania tego szkodnika może następować zamieranie całych roślin.