Bób

Stanowisko do uprawy bobu powinno być słoneczne.

Bób preferuje dobre gleby bogate w próchnicę i przewiewne, o odczynie obojętnym. W przypadku gleby mniej zasobnej warto ją zasilić obornikiem. Roślina ma duże zapotrzebowanie na wodę. Podczas suszy konieczne jest podlewanie roślin. Bób jest rośliną o dużych wymaganiach pokarmowych. Do dobrego rozwoju i wzrostu roślinie jest potrzebny azot, potas i fosfor. Można zastosować nawożenie organiczne, a niekiedy także nawozy mineralne przed siewem i w trakcie wegetacji. Ze względu na dużą odporność bobu na niskie temperatury wysiewa się go do gruntu wczesną wiosną. Najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym po wysiewie nasion jest dokładne odchwaszczanie plantacji. Chwasty usuwamy ręcznie, a w przypadku dużych plantacji za pomocą herbicydów.

Czekoladowa plamistość - charakterystycznym objawem choroby są drobne plamki o ciemno brunatnym zabarwieniu. W przypadku dużego porażenia plamki mogą się zlewać ze sobą zajmując dużą powierzchnię liścia. Porażone liście mogą zasychać i opadać.

Askochytoza - powszechnie występująca choroba, porażająca wszystkie części bobu. Na porażonych organach (liściach, pędach, strąkach) występują brązowe plamy z ciemniejszą obwódką. Na strąkach mogą być lekko wgłębione. Wewnątrz plam można obserwować ciemne owocniki grzyba.

Strąkowiec bobowy - powszechnie występujący szkodnik bobu. Szkodliwe są larwy chrząszcza żerujące wewnątrz nasion. Przez pewien czas nie widać objawów żerowania. Z czasem pojawiają się w nasionach otwory, przez które z nasion wychodzą chrząszcze po przepoczwarczeniu. Widać również w nasionach wygryzione przez larwy zagłębienia, otwory.